Met leedwezen laten wij weten dat op 29 mei 2016 onze erevoorzitter Mirjam Ohringer is overleden.
Lieve Mirjam, natuurlijk gaan we door met datgene waar jij je zolang voor hebt ingezet, maar weet dat we jouw nesjomme node zullen missen.
Het bestuur van de Stichting Vriendenkring Mauthausen

 

 

Mirjam Ohringer

Mirjam Ohringer

Mirjam Ohringer.
Jacques Presser schrijft in zijn indrukwekkende boek; de Ondergang over Mauthausen “Mauthausen, drie onheilspellende lettergrepen, waarvan het geweten der mensheid zich nooit meer zal kunnen losmaken”.
Van de vriendenkring Mauthausen was Mirjam sinds de oprichting in 1984 een van de drijvende krachten. In het eerste bestuur onder voorzitterschap van Henk van Moock ( oud gevangene) was Mirjam 2e secretaris. Nu in 2016 verliest de vriendenkring een voorzitter die met een grote inzet het voormalige concentratiekamp Mauthausen in Nederland op de kaart wist te houden. Mirjam wist heel goed dat zonder vorm van organisatie er niets te bereiken valt. Zo zei zij ooit tegen mij “dat de betekenis van de Stichting Vriendenkring Mauthausen nooit die waarde had gekregen die het nu heeft zonder mede bestuursleden als Hansje Dominicus en Alice van Keulen”.

Ik leerde Mirjam eind jaren zestig van de vorige eeuw kennen door gemeenschappelijke vrienden in de Communistische Partij van Nederland Simon en Eva Korper. De kennismaking werd verstevigd toen ik in de jaren negentig secretaris werd van Verenigd Verzet 1940-1945 Mirjam was lid van dat bestuur. De samenwerking werd voortgezet in het bestuur van het Centraal Orgaan Voormalig Verzet en Slachtoffers. Mirjam was lid van het bestuur van het COVVS als voorzitter van de Vriendenkring Mauthausen. Mirjam en ik kenden elkaar al meer dan een halve eeuw, waarvan we zeker 30 jaar nauw met elkaar samenwerkten. In die jaren heb ik haar leren kennen als een vriendelijke doch onverzoenlijke strijder tegen iedere vorm van discriminatie, racisme en antisemitisme en opkomend voor de vrijheid van meningsuiting en democratie. Waarbij wel strikt in het oog gehouden moet worden dat die vrijheid van uiting niet ten koste mag gaan van de ander. Met andere woorden er zijn grenzen. Centraal in haar handelen was haar onverminderde inzet ter voorkoming van een herhaling van datgene wat in de Tweede Wereldoorlog is gepasseerd. “Oorlog is verschrikkelijk maar oorlog hoeft niet te leiden tot totale uitroeiing”. Zij had gelijk toen ze zei dat “de Holocaust mogelijk werd mogelijk gemaakt door de ideologie van het nazisme die zich baseerde op de ongelijkwaardigheid van mensen en het opheffen van de rechtsstaat”. Zij vertelde dat dan ook op scholen in haar gastlessen in Nederland en Duitsland en noemde dan naast Joden ook Sinti, Roma, de Slavische volken, Jehova’s getuigen en homoseksuelen. Mirjam heeft dit altijd met de wilskracht die we van haar kenden luid en duidelijk verkondigd. Onvermoeibaar zette zij zich in voor solidariteit met de verdrukten of het nu ging om sociale of culturele uitsluiting. Deze vasthoudendheid had haar basis in de jaren 1940-1945 toen zij als meisje, jonge vrouw deelnam aan het verzet onder andere met het verspreiden van het illegale blad “De Waarheid”. Voor haar aandeel in het verzet werd zij onderscheiden met het “Verzetsherdenkingskruis”.

Mirjam was lid van het Internationale Mauthausen Comité. Ook nam zij deel aan de jaarlijks herinneringsreis die de Nederlandse Stichting  Vriendenkring Mauthausen naar Mauthausen en Ebensee. Zij werd voor haar internationale optreden door Oostenrijk geëerd met het gouden Ereteken van Verdiensten voor de Republiek Oostenrijk. Zij ontving deze eervolle onderscheiding op 12 december 1997 uit handen van de toenmalige ambassadeur Alexander Christiani Mirjam was toen secretaris van de vriendenkring en Henk van Moock voorzitter. Door de stad Dachau is zij voor haar meer dan dertig jarige inzet voor de Jugend Begegnung in Dachau geëerd met de Dachau prijs voor Burgermoed.

De Stichting  Vriendenkring Mauthausen heeft de herinnering aan kamp Schoorl levend gehouden door het initiatief te nemen tot de oprichting van het monument waar nu jaarlijks een herdenking gehouden wordt georganiseerd door het Comité kamp Schoorl met actieve ondersteuning van de gemeente Bergen en Mirjam vervulde daarin ook haar rol als spreker of ceremoniemeester. Een volstrekt logische stap omdat vanuit kamp Schoorl de eerste Joden van de razzia’s van februari 1941 in Amsterdam naar Mauthausen zijn afgevoerd en vermoord.
Het was niet alleen de Stichting  Vriendenkring Mauthausen waarin zij actief was eerder was zij jaren lang bestuurslid van het Sachsenhausen Comité in Nederland. Haar enorme energie maakte ook dat zij tot de oprichters hoort van het verzetsmuseum in Amsterdam. Dat begon al als lid van de werkgroep Verenigd Verzet 1940-1945 die bijeen kwam in een schoolgebouw in de Batavierenstraat waar voorwerpen verzameld werden voor het museum in oprichting. Voor het museum bleef zij zich inzetten onder andere door rondleidingen te geven aan Duitse groepen. Men zou kunnen zeggen dit deed zij tot de aller laatst nog op 26 april leidde zij een groep uit Wuppertal rond.

 

Het gehele leven van haar stond in dienst van een menswaardige samenleving zonder uitbuiting en discriminatie.

Dik de Boef ( voorzitter COVVS)

Sorry, the comment form is closed at this time.